Zalew soliński jest największym w Polsce sztucznym zbiornikiem wodnym retencyjno-energetycznym o rekordowej pojemności 474 mln m³, powierzchni 22 km² i linii brzegowej 156 km. Powstał jako odpowiedź na potrzebę ochrony doliny Sanu przed powodziami. Jego utworzenie, podobnie jak wysiedlenia ludności w latach 1945-47, zdecydowało o współczesnym obliczu Bieszczadów i zapoczątkowało pisanie niemal od początku historii tego regionu. 

Powstała w Solinie zapora typu ciężkiego liczy sobie 644 m długości i 82 m wysokości, jej kubatura sięga 760 mln m³, zaś waga przekracza 2 mln ton. Gdyby z betonu do niej użytego odlać sześciany o boku dł. 1m i ułożyć je jeden za drugi, to powstałby mur od Soliny aż po wyspę Wolin. Maksymalne spiętrzenie wody przy zaporze wynosi 60 m i sięga wówczas poziomicy 421,5 m, natomiast dopuszczalne minimum to 41,5 m. Pojemność retencyjna zbiornika wynosi 300 mln m³. Istniejąca przy zaporze elektrownia o mocy 120 MW wytwarza rocznie do 150 mln KWh energii. Na zalewie znajdują się trzy wyspy: Duża, Skalista i Mała, zwana Zajęczą. Przy wyjątkowo niskim stanie wody wynurza się wyspa, zwana Zjawą. W lecie średni poziom wody sięga 416 m n.p.m. Największa głębia 48-50 m jest przy zaporze i w fiordzie Nelsona.

Niezwykłą atrakcją turystyczną zalewu solińskiego są rejsy statkami bieszczadzkiej floty, wypływającymi z Polańczyka i Soliny, organizowane przez: 

• OUW „Biała Flota” Solina, tel./fax (0-13) 4691821, tel. kom. 604109337, 601441017, 602639818 , www.bieszczady.net.pl/bialaflota, e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
• TRAMP Polańczyk , tel. kom. 604484715 

Bezpieczeństwa amatorów turystyki wodnej strzegą ratownicy Bieszczadzkiego Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego oraz Policja Wodna. 
W 1974 r. leżący nad zalewem solińskim Polańczyk uzyskał statut uzdrowiska. Występujące tutaj wody mineralne: wodoro-chlorkowo-sodowe, wodoro-węglowo-chlorkowe i wodoro-węglowo-chlorkowo-bromowo-jodowe oraz swoisty klimat pozwalają na leczenie wielu schorzeń, w tym chorób układu moczowego i układu oddechowego. 

Oficjalna strona Zespołu Elektrowni Wodnych Solina-Myczkowce http://www.solina.pl

Jednakże zalew soliński to nie tylko żegluga. Teren, na którym powstał, od wieków leżał w swoistym tyglu, który spajał różnorodność etniczną i religijną w jednakowo trudnych dla wszystkich osiedlających się warunkach przyrodniczych. I tak było do połowy XX w. przez niemal 500 lat. Okres II wojny światowej, a zwłaszcza masowych wysiedleń i kończącej je akcji „Wisła” po wojnie zaburzył ciągłość kulturową tych terenów. Odeszli stanowiący tutaj większość Rusini, odeszli Żydzi, a więc dwie dominujące w swoim czasie grupy etniczne. Resztę stało się „łupem” barbarzyństwa i czasu. Niewiele pamiątek po Bojkach – bieszczadzkich góralach, pozostało do dzisiaj, tak jak niewiele już śladów bytności na tych terenach Żydów. Te nieliczne pozostałości kultury materialnej stwarzają szansę rozwój turystyki refleksyjnej.

Wokół zalewu solińskiego jest wiele fascynujących miejsc, które warto zobaczyć i co nieco o nich wiedzieć.